سلامم خیلی عذر میخوام پست نمیزارم شماکه میدونید دلم گرفته دلم واسش تنگ شده درسته خودم گفتم بره

ولی خودمم میگم دوریش سخته خیلی سخت تر از چیزی که فکرشو میکردم هرشب بغض دارم میدونم اون اینقدر

دل تنگ من نیست شاید دوسم داشته باشه ولی حالش مثل من نیست خدایا ازت گله دارم اخه چرا من باید تاوان

بدم اخه به جرم کدوم گناه خدایا تو مسئولی پس جوابمو بده خودت اوردیش تو زندگیم چرا اینقدر راحت ازدستش

دادم باهمه ی دلتنگی هام ولی پای غرورم هستم هیچوقت نباید بهش بگم پشیمونم,دوسش دارم دلم واسش

تنگ شده ولی بچه ها نمیتونم باهاش بسازم,رفتارشو دوست ندارم همه چیز الکی گرفتناشو دوست ندارم ولی

خوب اون باوجود همه ی اینا اون عشق اول واخرمه به همون خدا دوتاییمون رو افرید بعد اون عاشق هیچکس دیگه

ای نمیشم,ولی خوش به حال اون کسی که میبینتش